Przy własnej siostrze czułam się jak Kopciuch. Modliłam się, by w jej życiu choć raz coś się nie udało, i w końcu coś się nie udało…

Moja siostra zawsze była tą lepszą: piękniejszą, mądrzejszą, bardziej utalentowaną. A ja? Zawsze w cieniu, jak Kopciuszek. Nawet mama nie kryła, że wolała Martę, jej sukcesy i perfekcyjny styl życia. Wszystko zmieniło się, gdy siostra postanowiła pochwalić się swoim nowym osiągnięciem…

Tym razem jednak los nie był po jej stronie. Gdy idealny świat Marty zaczął się rozpadać, byłam świadkiem czegoś, czego nigdy się po niej nie spodziewałam. To, co odkryłam, wstrząsnęło całą naszą rodziną…

Przy siostrze byłam tylko cieniem

Od dziecka wszystko kręciło się wokół Marty. Miała najlepsze oceny, najpiękniejsze ubrania i zawsze dostawała to, czego chciała. Rodzice traktowali ją jak królewnę, a ja byłam tą drugą – Kopciuszkiem, który musiał zadowolić się resztkami uwagi. Kiedy Marta dostała swoją pierwszą pracę w prestiżowej firmie, nawet tego dnia mama zdążyła mi powiedzieć, że powinnam się od niej uczyć.

Nie chodzi o to, że jej zazdrościłam – no dobrze, może trochę – ale bardziej bolało mnie to, że dla rodziny byłam niewidzialna. Kiedy dostałam awans, nikt o tym nie wspomniał. Gdy Marta kupiła samochód, organizowaliśmy obiad rodzinny, żeby to uczcić.

Los się odwraca

Wszystko zmieniło się pewnego lata, gdy Marta zaczęła chwalić się przygotowaniami do otwarcia własnej firmy. Miała zamiar stworzyć luksusowy butik z ubraniami i była przekonana, że to kolejny krok na drodze do sukcesu. Rodzina pękała z dumy. „W końcu Marta jest taka zdolna!” – powtarzała mama na każdej rodzinnej imprezie.

Ale coś zaczęło mnie zastanawiać. Przy jednym z rodzinnych obiadów Marta wydawała się wyjątkowo spięta. Kilka razy wtrąciła się do rozmowy, by szybko zmienić temat, gdy ktoś zapytał o szczegóły jej biznesu.

Postanowiłam to sprawdzić. Zapytałam znajomego, który miał dostęp do publicznych rejestrów firm. Odkrycie mnie zszokowało: Marta nie zarejestrowała żadnej firmy, za to miała długi, o których nikt nie wiedział.

Idealny świat pęka jak bańka mydlana

Wkrótce wszystko się posypało. Marta przyszła na rodzinny obiad z zaczerwienionymi oczami. Okazało się, że firma, którą planowała otworzyć, była tylko fasadą. Pieniądze na „rozkręcenie biznesu” pożyczyła od różnych osób, obiecując im szybki zwrot z inwestycji. Gdy dłużnicy zaczęli domagać się pieniędzy, Marta nie miała z czego oddać.

Kiedy prawda wyszła na jaw, rodzice byli w szoku. „Dlaczego nam nie powiedziałaś?” – pytała mama, ale Marta nie miała odwagi odpowiedzieć. Siedziała cicho, patrząc na swoje dłonie. Po raz pierwszy w życiu nie wyglądała jak pewna siebie królewna, a raczej jak zagubiona dziewczynka.

Konfrontacja i zaskakujące wyznanie

Na osobności zapytałam Martę, dlaczego ukrywała prawdę. Wybuchła płaczem. „Zawsze czułam, że muszę być idealna. Rodzice nigdy nie zauważyli, że nie wszystko mi wychodzi, bo bałam się ich zawieść” – powiedziała.

W tamtym momencie zrozumiałam, że nie tylko ja czułam się jak Kopciuszek w tej rodzinie. Marta przez lata budowała wokół siebie fasadę perfekcji, by zasłużyć na miłość, której tak naprawdę brakowało jej tak samo jak mnie.

Co Wy byście zrobili na moim miejscu? Czy dalibyście siostrze drugą szansę? Dajcie znać w komentarzach na Facebooku!